Even voorstellen

VRIJWILLIGER BIJ DE KLEDINGBANK NOORDHOLLANDNOORD.

In mijn jonge jaren , ongeveer in de periode holbewoners, had het begrip “ vrijwilliger” voor mij een oubollige betekenis. Dat was iets voor stoffige, afgeschreven personen.
Tijdens mijn lyceumperiode verkondigde de leraar maatschappijleer al dat de samenleving steeds meer ging drijven op de inzet van vrijwilligers. Ik hoorde dat braaf en schouderophalend aan, en dacht er het mijne van. De beste man bleek een vooruitziende blik te hebben….

Nu ik ouder en wijzer ( nou ja….)ben, denk ik daar genuanceerder over.
Er was een prettige periode waarin ik “gewoon” werkte, en later nog prettiger de functie van oppas oma erbij kreeg. Als trotse oma van drie toppers van kleinzonen zie ik die nu op zichzelf passen. Dus niet meer werken, niet meer oppassen, help, ben ik nog van nut ? Jazeker ! Genoeg hobby’s, en
nu actieve vrijwilliger bij Stichting Babyspullen en bij Kledingbank Noordhollandnoord. ( vooheen kledingbank Egmond).

Dat laatste is inmiddels geworden: mijn hobby, mijn werk, mijn therapie. ‘s Morgens fiets ik blij naarde Gyotte van Ijsselsteinlaan in Egmond aan den Hoef, mijn geboortedorp. Meestal zijn de poort en het hek al open, want de twee grote Geitenbreiers zijn al aanwezig.

Eerst koffie en thee zetten, dan gezellig bijkletsen met de collega’s, vrouwen en mannen. Elke dag is het een wisselend groepje, we delen lief en leed, lachen en huilen met elkaar. Dan de taakverdeling: kassa, uitpakruimte, kantoor, schoonmaak, sjouwen, winkel vullen, klanten helpen etc.
Om 10 uur druppelen de eerste klanten binnen, de ochtend vliegt om en voor we het weten is het sluitingstijd. Morgen weer een nieuwe dag en ik fiets voldaan naar huis.

“ Hoe was het ?” vraagt mijn man. Het antwoord weet hij al: “ heerlijk gewerkt !”.